Хайртай чамайгаа гомдоосондоо өөрийгөө би зүхэн сууна

Халигдан одох хайраа хамгаалж чадаагүйдээ харамсана

Хавцал дунд хавчуулагдсан гарах гарцгүй гацчихлаа

Харьж одсон сэтгэлийг чинь эргүүлэхийн тулд би яах вэ?

Хавар цаг дөхөн ирэхэд гунигт дарагдан гундуурхаад

Харцаа тэнүүн байлгахыг хичээвч дотроос хатгаад хэцүү байна

Ханийн халамж дутагдаад ганцаардлаар хадуулчихлаа

Харьж одсон сэтгэлийг чинь эргүүлэхийн тулд би яах вэ?

Янзаган толбот саран дэгдэж шөнө болоход
Чамайг би бодно
Ягаан туяа хөшиг сөхөж өглөө болоход
Чамайг би бодно
Янагийн дуу хаа нэгтээ уянгалж хүмүүс түрэхэд
Чамайг би бодно
Явуугийн шүлэг санаанд орж сэтгэл сэмлэхэд
Чамайг би бодно
Дэргэд нэг нь ирж араар тэврэхэд
Чамайг би бодно
Дээрээс тонгойж уруулыг минь эрэхэд
Чамайг би бодно
Дэмий хүн дээ, март гэсэн ч
Чамайг би бодно
Дэлхийд өөр эр байхгүй юм шиг
Чамайг би бодно
Гэнэтхэн навч унаад цас дарахад
Чамайг би бодно
Гэрэлт зуны бүлээн бороо цонх угаахад
Чамайг би бодно
Гэмгүй өдөр хоног он жилийг зөөсөн ч
Чамайг би бодно
Өдөр шөнөгүй, өвөл зунгүй бодсоор л яваа хойно
Өөрөө та лав сайн хүн байх аа
Чамайг би бодноо